Φλεγμονώδης νόσος του δέρματος χρόνια και υποτροπιάζουσα με κύριο χαρακτηριστικό την ξηρότητα και τον κνησμό Χωρίζεται σε 3 ηλικιακές ομάδες ,στην βρεφική ατοπική δερματίτιδα που ξεκινάει από 2 μηνών – 2 χρονών, την παιδική α.δ από 2 χρονών – 10 ετών και τέλος την εφηβική α.δ.

Η κλινική εικόνα και η εντόπιση των βλαβών διαφέρει κάπως σε κάθε ομάδα. Έτσι έχουμε στην βρεφική ηλικία το έκζεμα να εντοπίζεται κυρίως στις παρειές, στο τράχηλο και στις εκτατικές επιφάνειες των άκρων με εικόνα οξείας δερματίτιδας Στη παιδική ηλικία το ερύθημα εντοπίζεται στις καμπτικές επιφάνειες των αγκώνων και των ιγνυακών βόθρων, στο τράχηλο και περιοφθαλμικά. Ενώ στους ενήλικες η κατανομή είναι η ίδια με αυτή των παιδιών μόνο που οι βλάβες είναι λειχηνοποιημένες λόγω της χρονιότητας.

Η θεραπευτική προσέγγιση ξεκινάει καταρχάς από την εκπαίδευση των ασθενών και των οικείων τους όσον αφορά τους παράγοντες που μπορούν να προκαλέσουν έξαρση της νόσου, έτσι ώστε να τους αποφεύγουν όπως η παρατεταμένη επαφή με το νερό, η ενδυμασία με μάλλινα ρούχα και γενικότερα η επαφή με ουσίες που περιέχουν συντηρητικά άρα και πιθανά αλλεργιογόνα. Από εκεί και πέρα η συχνή χρήση ενυδατικών για την βελτίωση του φυσιολογικού φραγμού της επιδερμίδας είναι πολύ σημαντική.

Φαρμακευτικά η προσέγγιση των εξάρσεων γίνεται με τοπική χρήση κορτικοστεροειδών σε συνδυασμό με αντισταμινικά για την μείωση του κνησμού. Σε πιο βαριές περιπτώσεις με εκτεταμένη νόσο οι επιλογές μπορεί να είναι η συστηματική χορήγηση κορτικοστεροειδών, συστηματικά αντιβιοτικά σε περίπτωση επιμόλυνσης. Σε άτομα με πιο βαριές καταστάσεις όπου οι εξάρσεις είναι πολύ συχνές και δεν ελέγχονται μπορούμε να χορηγήσουμε κυκλοσπορίνη, μεθοτρεξάτη ή αζαθιοπρίνη.